The sixth week

Hi fokes! Yesss my last working day is finished. That means that I can start celebrating my holiday. Goed, hopelijk zie je nu dat ik WEL Engels kan na 6 in Engeland te wonen haha. Om eerlijk te zijn heb ik erg vooruitgekeken naar mijn laatste week. Gedurende deze week heb ik veeeeel tijd besteed aan social media! Terugblikkend kan ik zeggen dat ik hier trots op ben. Ik heb namelijk een basis gelegd op het gebied van social media middels het schrijven van een verbeterplan, een database en een gids voor Facebook dummies. Ten slotte heb ik één dag foto’s gemaakt van alle kamers en een timelapse geschoten voor social media.

Dinsdagochtend 15 augustus stapte de eigenaar op me af, gaf me een hand en bedankte me uitgebreid voor het verbeterplan (voor social media). Hij gaf aan dat hij er erg blij mee was en vroeg of hij het mocht ophangen in de kantine dus deed hij dit!

De laatst werkdag (zondag 20 augustus) was het dubbel feest. Allereest was een collega jarig en daarnaast was ik natuurlijk bijna klaar met mijn zomerbaan. In de ochtend hadden we een grote groep ‘ouderen’ ofja 65’plussers die het hotel bezochten voor een speech (over de historie van dunster) en een bakkie koffie. Dit is onderdeel van een excursie van weer een ander hotel. Aangezien een van de bezoekers in een rolstoel zat, werd mij gevraagd of ik die persoon terug wilde brengen naar de bus. Onderweg voerden we een gezellig gesprek over de verschillen in Nederland en Engeland. Zo vertelde ik dat ik vakantiefoto’s aan het sorteren was van de hoteleigenaar. Zo zag ik enkele foto’s van de dubbele fietsenstalling in Utrecht. Een fietsenstalling fotograferen vinden we als Nederlander natuurlijk raar maar voor sommige buitenlanders is dit natuurlijk gek om te zien. Maar goed eenmaal bij de bus aangekomen gaf de persoon in de rolstoel mij een hand en zei ‘buy yourself a nice drink’! Terwijl hij dat zei keek ik naar mijn hand en zag ik dat hij 10 pond aan me gaf! Na gevraagd te hebben of hij zeker wist wat hij deed, bedankte ik hem! Wauw rond de 11 euro zo effe gekregen als persoonlijke fooi, dat deed wel wat met me.

Op zondagavond hebben we de verjaardag in de pub gevierd van een collega. Als cadeau gaf ik hem natuurlijk een pint (dat wilde hij als cadeau hebben) en Dutch Waffles. Terwijl ik de (in cadeau ingepakte wafels) aan hem gaf, zei hij tegen me dat hij de laatste 2 jaar nooit een cadeau van iemand had gehad. Dat was een behoorlijk bijzonder moment aangezien hij na het uitpakken lichtelijk emotioneel was.

Naast de uitgevoerde werkzaamheden heb ik natuurlijk ook allerlei leuke dingen uitgespookt. Na het werk maandag (14 augustus) heb ik de ‘harbour festival’ in Minehead bezocht, helaas in m’n uppie aangezien iedereen moest werken. Na de 45 minuten durende wandeling liep ik over de haven waar een bandje optrad. Ik kon meteen merken dat ik op een Engels evenement rondliep. Uiteraard zag ik veel families bij elkaar met natuurlijk een pilsje in de hand. Veel inwoners uit de omgeving zijn namelijk blank en hebben wel een buikie.

Je kent het misschien wel, filmscenes waarbij altijd een persoon slaperig is (bijv. iemand die altijd kan slapen op ieder moment van de dag, ook op school). Nou ik heb schijnbaar zoiets soortgelijks gedaan aangezien ik woensdagnacht niets gemerkt had van het brandalarm. Waarschijnlijk heb ik doorgeslapen vanwege mijn vermoeidheid van het hotelwerk. Gelukkig was er niets aan de hand.

Zoals eerder verteld zou ik proberen mijn challenge te verbreken. In het begin van mijn werkvakantie had ik onverwachts 40.561 stappen gezet in een dag! Mijn uitdaging voor zaterdag 19 augustus was 45.000 stappen. Na alles goed gepland te hebben liep ik rond half negen aan (op schema). Echter, het liep niet zoals gepland… Enkele uren later liep ik door een behoorlijk nat gebied waardoor mijn niet-water-bestemde schoenen steeds natter werden en uiteindelijk aanvoelden als sponsen. Om die reden besloot ik de challange te cancellen en terug te keren naar de staff house. Helaas had ik daardoor 33.000 stappen (26 km) gezet en had ik dus gefaald…. Pfff. Achja terwijl ik dit nu typ heb ik een beetje last van verkoudheid terwijl het veel erger had kunnen zijn (als ik door was blijven lopen).

En vandaag maandag 21 augustus komen eindelijk vrienden me opzoeken! Eenmaal wakker geworden las ik dat een van hen z’n paspoort is vergeten… dus nu land een vriend van me later in de avond in plaats van de ochtend. In ieder geval gaan we komende dagen naar Bristol, Taunton, Dunster Castle en nog meer! Vanaf donderdagochtend vertrekken zowel ik als mijn vrienden. Het is de bedoeling dat mijn ouders me die ochtend ophalen zodat we naar Oxford kunnen. Zondag 27 augustus staat de ferry naar Frankrijk in de planning zodat ik die dag weer een voet op Nederlandse bodem kan zetten!

Ja ja ja ja! Mogen dit het bewijs zijn dat ik voor mezelf kan zorgen (op koken na aangezien het restaurant dit iedere dag voor me deed)! Als ik zo terugkijk dan denk ik dat ik veel geleerd heb. Niet alleen heb ik mijn Engels versterkt, maar ik heb ook geleerd hoe ik mezelf meer kan organiseren. Als ober zijnde moest ik veel aspecten tegelijkertijd in het oog houden. Ook heb ik een soort van nieuw bestaan opgebouwd. In m’n uppie kwam ik immers in een onbekend gebied terecht met onbekende mensen. Inmiddels voelt dit niet meer zo.

In principe vind ik het niet erg dat ik klaar ben als hotelmedewerker! Wel heb ik van diverse collega’s gehoord dat het jammer is dat ik vertrek, maar mijn oude leven oppakken heb ik inmiddels wel weer zin in. In totaal een halve dag thuis zijn (in Oss) gedurende de hele zomervakantievakantie is iets wat ik volgend jaar niet nog een keer wil.

In de foto-album kun je foto's vinden van mijn leefruimte.
***helaas werkt het uploaden niet***

Tja dit was het dan. Erg tof dat je mijn blog hebt gelezen, dankjewel hiervoor.

Mocht er vraag zijn naar merchandise dan hoor ik dit graag!

Cheers!